(Nie)wcielone

Niewyobrażalnie
       Wyobrażalne
Niedoczekanie
        Doczekane
Niewcielone
         Wcielone

Ukryte pozostaje ukryte

Tajemnica pozostaje tajemnicą
niewyobrażalnie wspaniałą
niedoczekanie wyczekiwaną
Wcieloną.

O tej, która nie docenia tego co ma

Jakiś rok temu zakupiliśmy ogródek działkowy, który pochłania obecnie nasz czas. Z tego też powodu posty są odłożone w czasie.
Dwie działki od nas swój ogródek ma pewna pani mająca dwójkę dzieci - chłopca w wieku przedszkolnym i ok. dwuletnią córeczkę. Przy każdej okazji pani zachowuje się tak, jakby dzieci przeszkadzały jej we wszystkim. Cały czas podnosi na nie ton, rozkazuje, bije. Masakra. Dodam tylko, że to nie jest patologiczna rodzina. To raczej charakter i podejście tej pani. Przykro się tego słucha. W takich chwilach myślę sobie, że dzieci jej przyszły być może zbyt łatwo, bo gdyby czekała na nie tyle co ja....może doceniałaby jaki ma Skarb.

Bohaterka

W Dniu Matki czuję bardziej.
Wdzięczność. Opiekę. Miłość.
Wytrwałość i Cierpliwość.
Moja mama jest moją Bohaterką.

Kiedyś też nią będę.

codzienność przeniknięta jest...

Codzienność przeniknięta jest Bogiem.
Powtarzam to sobie co rano.
Za każdym razem, kiedy wydaje mi się, że już złapałam jakąś więź - On się chowa.
A może to ja się chowam?

Moje odczucia biorą nade mną górę.
Wówczas wątpię, że to wszystko ma sens.
Wierzę.
Ale rozpalony mocno płomień jakby gaśnie.

Oby tylko nie zgasł.
Bo codzienność zamiast Bogiem przeniknie znów ciemnością.
I po co?

Jestem szczęściarą !

Jestem szczęściarą.
Rzadko to sobie uświadamiam,
jaką jestem szczęściarą.

Mam wspaniałych rodziców, na których zawsze mogę liczyć.
Mam wspaniałego męża. Kocha mnie taką, jaka jestem.
Mam przyjaciela, któremu mogę powierzyć każdy problem. Nigdy mnie nie ocenia.
Mam kota, który mnie rozśmiesza, pociesza, zabawia i zajmuje czas.
Mam ładne mieszkanie, dobry samochód, normalną pracę.
Zdrowie też mam.


Jestem szczęściarą.
Rzadko to sobie uświadamiam,
jaką jestem szczęściarą.

Zmiana kodu na 3 z przodu

30 lat.
Piękny wiek.


Dziś doceniam życie bardziej niż wczoraj.
Kiedy człowiek doświadcza niepłodności
uzmysławia sobie jakim darem jest jego własne życie.
Moi rodzice starali się o mnie 3 lata.
Jestem im wdzięczna za wytrwałość.
Bardzo.

Zasypiamy na słowach

Zasypiamy na słowach

budzimy się w słowach

czasem są to łagodne

proste rzeczowniki

las albo okręt

odrywają się od nas

las odchodzi szybko

za linie horyzontu

okręt odpływa

bez śladu i przyczyny

niebezpieczne są słowa

które wypadły z całości

urywki zdań sentencji

początki refrenu

zapomnianego hymnu

“zbawieni będą ci którzy”...

“pamiętaj abyś”...

lub “jak”

drobna i kłująca szpilka

co spajała

najpiękniejszą zgubioną

metaforę świata

trzeba śnić cierpliwie

w nadziei że treść się dopełni

że brakujące słowa

wejdą w kalekie zdania

i pewność na którą czekamy

zarzuci kotwicę

(Zbigniew Herbert)